بررسی نقش اکوتوریسم پایدار در حفاظت از محیط زیست ساحلی (مطالعه موردی: نواحی ساحلی شهرستان تنکابن و رامسر)

امروزه سواحل به مکانی جذاب برای گردشگران تبدیل شده اند و مناطقی که از نواحی ساحلی برخوردارند از این فرصت در جهت توسعه گردشگری بهره می برند. در حالی که توسعه گردشگری علیرغم تمام منافعی که برای این جوامع دارد می تواند اثرات زیست محیطی قابل توجهی را به همراه داشته باشد و اکوسیستم طبیعی را با مشکل مواجه سازد. براین اساس توسعه نوعی از گردشگری با عنوان اکوتوریسم پایدار ضمن توسعه گردشگری در محیط طبیعی منجر به جلوگیری از اثرات منفی زیست محیطی در این مناطق و یا کاهش این اثرات می گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اکوتوریسم پایدار و نقش آن در حفاظت از محیط زیست با تأکید بر محیط زیست ساحلی شهرستان تنکابن و رامسر تهیه شده است. اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه ای موجود و توزیع پرسشنامه تهیه شده است. همچنین جامعه آماری پژوهش 30 نفر از کارشناسان و متخصصان حوزه گردشگری در منطقه بوده اند. تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون خی دو صورت گرفته است. همچنین در این پژوهش چهار فرضیه مطرح شده که به بررسی روابط بین حضور گردشگران و درآمد مقصد ارتقاء کیفیت خدمات گردشگری و اکوتورسم پایدار ، توزیع عادلانه منافع در جامعه محلی و اکوتوریسم پایدار و همکاری سازمان های دولتی و خصوصی در حفاظت از منابع زیست محیطی می پردازد و نتایج حاصل از پژوهش بیانکر آن است که بین بیشتر متغیرهای مطرح شده در پژوهش رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم پایدار ، محیط زیست ساحلی ، توسعه پایدار ، تنکابن ، رامسر