پیش بینی بارش ایستگاه های سینوپتیک حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از برنامه ریزی ژنتیک

پیش بینی مؤلفه های مؤثر در تحلیل سامانه های منابع آب یکی از موارد اساسی در طراحی، بهره برداری و مطالعات مربوط به این منابع به شمار می آید. بدین منظور از روش های مختلفی نظیر شبکه عصبی مصنوعی، منطق فازی، برنامه ریزی ژنتیک، سری های زمانی و ... استفاده می شود. در این مطالعه با استفاده از داده های سری زمانی بارش ماهانه 7 ایستگاه سینوپتیک خوی، تکاب، مهاباد، ماکو، پیرانشهر، سردشت و ارومیه واقع در حوضه دریاچه ارومیه در دوره آماری 2010- 1981،الگوهای متفاوت ورودی به مدل برنامه ریزی ژنتیک مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با استفاده از الگوی برتر در هر ایستگاه، بارش ماهانه ایستگاه های مورد مطالعه به مدت 60 ماه در طی دوره آماری 2015 -2010 پیش بینی گردید. نتایج نشان داد که با بی بعدسازی داده مورد مطالعه دقت مدل افزایش خواهد یافت. همچنین نتایج نشان داد که متوسط بارش ماهانه ایستگاه های خوی، تکاب، سردشت، پیرانشهر، ماکو، مهاباد و ارومیه در دوره آماری پیش بینی شده به ترتیب کاهشی، افزایشی، افزایشی، افزایشی، کاهشی، کاهشی و کاهشی است.

کلیدواژه ها:

دریاچه ارومیه ، برنامه ریزی ژنتیک ، مدل سازی ، پیش بینی