بررسی روشهای ترموشیمیای تولید هیدروژن از زیست توده به عنوان یک سوخت پاک

سوخت های فسیلی که امروزه قسمت عمده تقاضای انرژی در جهان را تامین می کند، به سرعت در حال اتمام اند. همچنین محصولات احتراق آنها، اثرات زیست محیطی و مشکلات جهانی همچون گرمایش جهانی کره زمین به موجب انتشار گازهای گلخانه ای و در نتیجه آن آب شدن یخ های قطبی، افزایش سطح آب های آزاد، آتش سوزی جنگل ها و... را بوجود می آورد به طوری که پس از انقلاب صنعتی و رشد فزاینده ی ماشین ها و علی الخصوص پس از اکتشاف و دستیابی به منابع نفت و گاز در جهان، انتشار گازهای گلخانه ای روند رو به رشدی را طی کرده است تا جایی که بسیاری از مهندسان ودانشمندان بر این باورند که یکی از راه حل های مناسب برای این مشکلات، جایگزینی سوخت فسیلی با سوخت های پاکی می باشد که از منابع تجدیدپذیر تولید می شوند. موضوع دیگری که اهمیت دارد، بحث امنیت انرژی و در دسترس بودن آن است. هیدروژن به عنوان فراوان ترین عنصر موجود در جهان و ماده ایی که بالاترین انرژی حاصل از احتراق (2/8 برابر بنزین) را داراست، توجه بسیاری از محققان را به خود جلب کرده است. وفور هیدروژن و عدم آسیب رسانی آن به محیط زیست طی تبدیل آن به توان از مهم ترین معیارهایی است که موجب می شود این عنصر به عنوان حامل انرژی کلیدی در آینده شناخته شود. تا زمانی که هیدروژن از منابع وافر تجدیدپذیر و در دسترس تولید شود، انتظار می رود که مصرف هیدروژن به عنوان سوخت جایگزین رشد چشمگیری داشته باشد. در این مقاله به بررسی شیوه های ترموشیمیایی تولید هیدروژن از زیست توده به عنوان منبع تجدیدپذیر دارای کربن و عوامل تأثیر گذار بر فرآیند آن ها و همچنین چالش های روبرو در استفاده از این حامل انرژی خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

تولید هیدروژن ، زیست توده ، گازی سازی ، پیرولیز