مقایسه اثر تغییرات ضریب بهره برداری سوخت و نسبت بخار به کربن پیل سوختی بر عملکرد کلی دو سیستم تولید همزمان SOFC/HRSG از دیدگاه انرژی

تولید هیدروژن از طریق ریفورم سوخت هیدروکربنی مورد نظر در داخل پیل سوختی اکسید جامد و یا از طریق ریفورمر، عاملی مهم بر بازده پیل سوختی و سیستم مورد نظر به شمار می رود.. در پژوهش حاضر ابتدا با ریفورم سوخت متان در داخل پیل و سپس مقایسه نتایج آن با حالت ریفورمر خارجی، سعی بر بررسی عملکرد کلی و مطالعه رفتار پارامترهای مهم دو سیستم تولید همزمان پیل سوختی اکسید جامد و یا زباب حرارتی (SOFC/HRSG) را داریم. به همین منظور به کمک نرم افزار EES این دو سیستم مدل سازی شده و ازدیدگاه قانون اول ترمودینامیک مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. نهایتا اثر تغییرات دو پارامتر مهم پیل سوختی یعنی ضریب بهره برداری سوخت و نسبت بخار به کربن روی پارامترهای مهم سیکل یعنی بازده قانول اول پیل سوختی بررسی شده تا با مقایسه این مقادیر، نقاط قوت و ضعف هر سیستم و نحوه بهینه ریفورم متان در این سیستم ها، مشخص گردد. پس از حصول نتایج مشخص شد که بازده قانون اول برای حالت ریفورم داخلی و خارجی به ترتیب 867.3 و 867 می باشند.

کلیدواژه ها:

اCHP ، SOFC ، ضریب بهره برداری سوخت ، ریفورم داخلی ، نسبت بخار به کربن ، ریفورم خارجی