بررسی و تعیین میزان غلظت آهن در بافت عضله ماهی سرخو در فصول تابستان و زمستان وتاثیر آن بر اکوسیستم های آبی

این تحقیق در سال 1393 با هدف تعیین غلظت فلز سنگین آهن، در ماهی سرخو در استان هرمزگان انجام شد. 180 نمونه ماهی سرخو به صورت تصادفی در دو فصل تابستان و زمستان از سه منطقه (هرمز، میناب و بندرعباس) تهیه شدند. هضمنمونه ها به روش خشک و سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS16 و آزمون t انجام شد که وجود یا عدم وجود اختلاف معنی دار در سطح 5 درصد ( P<0.05 ) تعیین گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در این تحقیق میانگین غلظت آهن در مناطق هرمز و (زمستان0/653 ± 14/255 وتابستان 0/083 ± 17/813 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک)، میناب (زمستان 0/208 ± 11/101و تابستان 0/027 ± 13/718 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک) و بندرعباس (زمستان 0/207± 8/099 و تابستان 0/011±10/354 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک) بود. نتایج و پژوهش کنونی نشان داد که بین غلظت عنصر آهن در مناطق مورد مطالعه در فصل تابستان نسبت به زمستان در ماهی سرخو از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد (P<0/05). بطوریکه در تمام مناطق غلظت عنصر هن در فصل تابستان بیشتر از زمستان بود. همچنین مقادیر به دست آمده آهن در این تحقیق در مقایسه بااستانداردهای سازمان بهداشت جهانی ( WHO )، آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا ( EPA ) و سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) پایین تر بود

کلیدواژه ها:

فلز سنگین آهن ، ماهی سرخو ، استان هرمزگان و جذب اتمی