اندازه گیری غلظت فلزسنگین روی و تاثیر آن بر جنسیت (نر و ماده) در بافت میگوی سفید Metapenaeus affinis

فلزات سنگین از آلاینده هایی هستند که در اکوسیستم های آبی مشکلات بسیاری را برای آبزیان و در نهایت برای انسان ایجاد می کنند. تحقیق حاضر، در تابستان و زمستان 1393، به منظور تعیین غلظت فلز سنگین روی در بافت های عضله، میگوی سفید Metapenaeus affinis انجام گرفت. در این تحقیق به صورت تصادفی 180 نمونهمیگوی سفید از مناطق مورد مطالعه )درگهان، بندرخمیر، هرمز( صید شد. جهت استخراج فلز از بافت مورد مطالعه، از روش هضم مرطوب استفاده شد و تعیین غلظت فلز سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS16 و آزمون t 1/ انجام یافت که در سطح معناداری 0/05 P ≥ تعیین گردید. دراین تحقیق به مقایسه غلظت عنصر روی در عضله میگو در مناطق مورد مطالعه هرمز، بندرخمیر و درگهان پرداخته شد.همچنین تاثیر عوامل فصل، جنسیت و اندازه بدن )طول و وزن بدن( بر میزان تجمع عناصر روی در میگو در مناطق یاد شده مورد بررسی قرار گرفت. بطوریکه نتایج نشان داد از لحاظ غلظت عنصر روی در بافت عضله میگو، در مناطق نمونه برداری بین جنسهای نر و ماده اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد (P>0.05) .غلظت عنصر روی در عضله ی میگوی سفید در سه منطقه خلیج فارس )بندر خمیر، درگهان و هرمز( و مقایسه با استانداردهای جهانی نشان داد که مقادیر این عنصر در بافت عضله ی میگوی سفید کمتر از میزان استانداردهای جهانیمی باشد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در مناطق نمونه برداری شده هیچ گونه تهدیدی برای زیست این گونه ازآبزی توسط انسان و سایر صنایع وجود ندارد

کلیدواژه ها:

اکوسیستم های آبی ، میگوی سفید ، درگهان ، بندرخمیر ، هرمز و فلز روی