رویکرد برخورد با بافت های فرسوده شهری در ایران

شهرها نیز مانند موجودات زنده ای هستند که رشد و زوال را تجربه می کنند . اگر عوامل منفی نظم و سازمان فضایی آنها را برهم زنند فرایند زوال آنها تسریع خواهد شد. بنابراین شهر های کهن و باستانی ایران،که دارای هویت ویژه ای هستند ودارای بافت های قدیمی با ارزش و تاریخی اند در معرض زوال و فرسودگی هستند. فرسودگی واقعیتی است که تاکنون بیشتر شهرهای باسابقه و تاریخی ایران، تحت تأثیر آن قرار گرفته اند. مقاله حاضر خواهد کوشید تا ضمن تلاش در جهت معرفیاهمیت نوسازی و بهسازی بافت های شهری و تشریح رویکردهایی که در این زمینه مطرح و قابل پیگیری است، اقدامات صورت گرفته در ارتباط با این بافت ها و مصادیق آن را مورد بررسی قرار دهد. همچنین میزان تأثیر گذاری این شیوه ها مانند مقاوم سازی و اینکه تا چه حد در مرحله عملی و اجرایی مؤثر بوده اند، با استناد به سخنان و نظرات متخصصین در این زمینهموردبررسی قرار می گیرد. در پایان تلاش خواهد شد تا راهکارهای مناسب تر که سعی شده جوانب مختلف حل معضل بافت های فرسوده در آنها مد نظر قرار گیرد، در اولویت قرار گیرند. امید است که با اتخاذ رویکردهای مناسب تر در آینده بتوان گرهی از گره های بافت های فرسوده گشود

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مشارکت ، بازسازی ، مردم ،