واکاوی رویکردهای نظام تربیت معلم در ایجاد صلاحیت های حرفه ای دانشجو معلمان هنرستانی؛ با تاکید بر رویکرد ساختن گرایی

مقاله حاضر، به روش مطالعه کتابخانه ای، با واکاوی رویکردهای نظام تربیت معلم در پی رسیدن به رویکرد مناسب برای کسب صلاحیت های حرفه ای معلمان هنرستانی است. در نظام های تربیت معلم سنتی و رفتارگرا، یادگیری بیشتر معلم محور بوده و یادگیرنده نقشی منفعل را ایفا می کند. ولی با ظهور رویکرد ساختن گرایی در عرصه تعلیم و تربیت و قرار گرفتن یادگیرنده در مرکز فرایند یادگیری نظام آموزشی دچار تحول شده و بیشتر به نقش فعال یادگیرنده در جریان یادگیری توجه شده است.محور اصلی رویکرد ساختن گرایی این است که افراد برای دستیابی به معنای تجارب، خود دانش خودشان را می سازند و بازسازی می کنند. از این رو، در این رویکرد معلم جهت کسب صلاحیت های مطلوب معلمی از بنیاد های مهارتی به سمت شایستگی های دیگری که ریشه در رویکرد شناختی و سپس سازنده گرایی دارد، سوق داده می شود. در این فرایند با آموزش های تخصصی در قالب مهارت های کاربردی و همچنین، دوره های کارآموزی در قالب کارورزی، دانشجو معلمان ساعات قابل توجهی از زمان آموزشی را در حین تحصیل در مدرسه به عنوان کارورز در کنار استاد راهنما به تمرین می پردازند و در حقیقت در حال ساختن و باز تولید دانش تیوری ای هستند که تا کنون آموخته اند. در همین راستا توجه به عواملی نظیر، مسابقات مهارت، مساله اشتغال و نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در رویکرد ساختن گرایی می تواند به دانشجو معلمان در داشتن کارایی و اثربخشی کمک شایانی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

نظام تربیت معلم ، رویکردهای تربیت معلم ، ساختن گرایی ، دانشجو معلمان