پتانسیل تایرهای مستعمل به عنوان ماده اولیه مناسب برای تولید کربن فعال

در سال‌های اخیر تایرهای مستعمل تبدیل به یکی از معضلات مهم زیست محیطی شدهاند زیرا دفع کردن، سوزاندن و انبار کردن آنها مشکل، هزینهبر و نیازمند فضای زیاد است و همچنین موجب آلودگی هوا و خاک میگردد. از سوی دیگر کربن فعال یک محصول تجاری مفید و پرکاربرد است که خواص خوبی مانند تخلخل و سطح ویژه زیاد آن باعث کاربرد گسترده این جاذب در فرایندهای مختلف نظیر حذف آلاینده‌های گازی، تصفیه آب و پساب‌ها، جذب و ذخیره سازی گازها شده است. بنابراین فرآیند تبدیل تایرهای مستعمل به کربن فعال را می توان یک تجارت خوب، موفق و همسو با حفاظت و رفع آلودگی از محیط زیست دانست. در این مقاله مروری بر مطالعات انجام شده برای تولید جاذب کربن فعال از تایرهای مستعمل ارائه گردیدهاست. روشهای تبدیل این ضایعات به کربن فعال شامل فرایندهای اصلی فعال‌سازی فیزیکی و فعال‌سازی شیمیایی میباشند. این دو فرآیند دارای دو مرحله اساسی هستند:1- کربونیزاسیون که معمولاً تایر در محدوده ی دمایی 700-1000ºC در مدت زمان معین و نیز در بعضی از موارد در حضور یک سیال خنثی مانند نیتروژن قرار می‌گیرد، 2- فعال‌سازی که به صورت فیزیکی در حضور عامل فعال‌سازی بخارآب و یا دی‌اکسیدکربن و به صورت شیمیایی با استفاده از موادی نظیر KOHانجاممی‌شود.

کلیدواژه ها:

کربن فعال ، تایر مستعمل ، فعال سازی فیزیکی و شیمیایی