بازگشتی به معماری دیروز، بازنگری معماری امروز، در سایه زمینه گرایی

باتوجه به افزایش روز افزون جمعیت جهان ، ارزش زمین و استفاده از ماشین آلات؛ آثار مخرب و اغلب فاجعه بار را بر زیستگاه های انسانی گذاشته است. مصرف بی رویه انرژی، تخریب جنگل ها ونابودی زیست بوم ها همگی زنگ خطری است، که در آینده ی نه چندان دور گریبانگیر بشرخواهد شد. بسیاری معتقدند که رشد جمعیت موجب افزایش گرمای زمین شده است، که باعث اتلاف روز افزون منابع می باشد و اهمیتموضوع زمانی دو چندان می شود که؛ آمارهای نشان داده حاکی از مصرف بیشتر انرژی در ساختمان ها می باشد. که موجب توجه به بخش معماری و شهرسازی می گردد. در دراز مدت طراحی پایدار یک گزینه نیست، بلکه اجبار است. با توجه به تعاریف زمینه گرایی ولزوم معماری پایدار نیازمند مراجعه و بررسی مجدد به معماری سنتی و بومی پیدا کرده ایم، تا با استفاده از راهکارهای ارائه شده در گذشته ومصالح بوم آور هر منطقه، طراحی معماری به سبک امروزه و با درک نیازهای امروزی بپردازیم. که موجب صرفه جویی در انرژی، کاهش استفاده از منابع،احترام به دیگران و سایت شود.ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که نیازهای سرمایشی، گرمایشی و نور خود را به صورت طبیعی و همساز با اقلیم تأمین کنند. در نتیجه؛ به روش ها و تکنیک های ساخت که با توجه به جزئیات، مصالح و هم چنین هم نشینی آن ها و ترکیب مناسب اجزا بتوان، به کیفیتمطلوب در خانه ی امروزی رسید. در این مقاله با توجه به معماری بومی و استفاده از اصول و روش های موجود در آن و تحقیقات میدانی، پیشنهاد و راهکارهایی همراه با تکنولوژی امروز ارائه می دهیم تا به طراحی مطلوب و دلخواه برسیم و این گونه در معماری زمینه گرا و امروزی به کار ببریم.روش تحقیق در این مقاله به دو صورت کتابخانه ای و میدانی می باشد و در نهایت با بررسی معماری های مدرن برگرفته از معماری سنتی به نتیجه خواهیم رسید که با استفاده از راه کارهای آن در معماری می توانیم معماری مدرن را به نسبت زمینه گرایی سوق دهیم .

کلیدواژه ها:

معماری دیروز ، معماری مدرن ، زمینه گرایی