بررسی تاثیر رویکردهای پایداری در خلق معماری زمینه گرا

معماری پایدار بیشترین تکیه را بر زمینه بوم شناسی ساخت و ساز دارد تا بنایی که طراحی و اجرا می شود، بیشترین سازگاری را با زمینه و محیط پیرامون خود داشته باشد.توجه همه جانبه به مسایل زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی در معماری پایدار تلاشی در جهت بهره گیری مناسب از پتانسیلهای زمینه و بستر طراحی است، به نحوی کهدر چرخه طبیعی آنها اختلالی به وجود نیاورد و در حفظ منابع محیطی برای نسلهای آینده نهایت دقت را به کارگیرد. در این میان رویکرد پایداری، توسعه متعادل و همهجانبه آنها است چرا که ایده پایداری زمانی محقق میشود که همه این بخشها با آهنگی متعادل و هماهنگ توسعه و رشد نمایند و شرایط لازم برای ایجاد ارتباطات قویبین آنها با زمینه و بستر طرح برقرار شود. بر این اساس مقاله حاضر در پی آن است که به بررسی تاثیر مولفههای پایداری در خلق معماری زمینه گرا بپردازد. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی میباشد و برای گردآوری اطلاعات از مطالعات کتابخانهای و اسنادی بهره گرفته شده است. از نتایج چنین بر میآید که معماری پایدار ترکیبی چند ارزشی است که در یک پروسه کامل و با حداکثر سازگاری در ارتباط با زمینه طراحی میتواند ظهور و نمود پیدا کند

کلیدواژه ها:

پایداری ، رمینهگرایی ، محیط ، سازگاری ، رویکردهای پایداری