بررسی عوامل زمینه گرایی برنت سی برولین در بنای هتل شهریار تبریز

برولین را می توان جز اولین کسانی دانست که در زمینه ی زمینه گرایی به مطالعه و پژوهش پرداخته است. وی در تلاش بوده با همکاری جامع شناس معروف جان زیسل به تدریج یکی از نخستین روش شناسی های طراحی رفتاری را شکل دهد. معماری زمینه گرا سعی دارد بدون ممانعت از نو آوری و خلافیت و دوری از تقلید به ضرورتتوجه به محیط کالبدی پیرامون اثر معماری بپردازد. توجهی که علاوه بر اثر معماری بر روی زمینه نیز تاثیر مثبت می گذارد. معماری زمینه گرا تلاشی است برای نشان دادنتوان ایجاد محیط مطلوب بصری در مقیاس کلان تر از معماری. در این میان مهم ان است که بنا ها می توانند ضمن حفظ استقلال سبکی و نو آوری خود نسبت به بناهای مجاور نیز در همزیستی مسالمت آمیزی قرار گیرند. تلاش برای این هم زیستی مسالمت آمیز گامی به سوی پذیرش دیگران اعم از کالبد فیزیکی تا روح اجتماعی سازنده ی کالبد فیزیکی است. باید قبول کرد که کاستی هایی در تدوین اصول برولن که به روش هنری بر مبنای ارزیابی فن سالانه بهره جسته وجود دارد, اما می تواند در فضای حرفهای معماران ایرانی که اساسا روش ارزیابی آنها هنری و فن سالانه یا کارشناسانه است مورد استفاده قرار گیرد. این در حالی است که هتل شهریار تبریز یکی از شاخص ترین هتل های موجود در شهر است که از نظر مکان یابی در زمینه ی با ارزشی از نظر شهری قرار دارد. بررسی این بنا با توجه به اصول معماری زمینه گرا می تواند نقاط قوت و نقاط ضعف تعامل بنا با محیط پیرامون خود را آشکار ساخته و راه گشای طراحی هایی متناسب با زمینه در سطح شهر گردد.در این تحقیق سعی شده با بررسی زمینه های موجود برای هتل شهریار تبریز و رابطه آن با بناهای دیگر مورد بررسی قرار داده و راهکارهای لازم را بر اساس مبانی نظری معماری زمینه گرا برای زیبایی شناسی مطلوب تر ارائه نمائیم.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، هتل ، برنت سی برولین ، هتل شهریار تبریز