نقش عناصر محیطی در تعین بخشی باغ ایرانی

حس کردن جهان لذتی خاص دارد. مکان ها ی معنی دار و قابل درک تکیه گاه مناسبی هستند که خاطرات شخصی، احساس ها و ارزش ها بر آن تکیه می کنند. ایجاداحساس چنین درکی از مکان نیازمند گشودگی بر محیط، دریاف خصوصیا ت و حاضر ساختن آن در اثر معماری است که عینیت و خصلت ویژه ای را دارا است. ازاین رو برا ی پرداختن به درک این حضور در معماری گام نخست شناخت نوع ارتباط انسان با طبیعت می باشد از سویی باغ ایرانی با تاریخ درخشان خود به عنوان یکیاز بهترین الگوهای منظرسازی و به عنوان مکانی مقدس و محیطی انسان ساز که بخشایش ایزدی در آن به باشندگان عطا می شود شناخته شده است. از این رو باغفضایی متعین به شمار می رود که تصویر کلی کیهان را در خود به قاب می گیرد. پژوهش حاضر در تلاش است تا با بررسی عناصر محیطی باغ ایرانی نمونه موردی :باغ شاهزاده ماهان کرمان به بررسی عواملی بپردازد که تلاش انسان را برای امکانپذیر ساختن زیست به ویژه در اقلیم های سخت با سرما و گرمای کشنده با آفتاب تیز و سوزاننده ، و بادهای بد و طوفان های مخرب و ... شناسایی کند. روش تحقیق در این کار ، روش توصیفی تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است. نتایج به دست آمده از پژوهش حاکی از آن است که تقدس عناصر طبیعی در فرهنگ ایرانی از یک سو و الگوهای کهن ساماندهی به طبیعت به طور توأمان با یکدیگر نظام های معنایی را در شکل گیری باغ ایرانی پدید آورده اند

کلیدواژه ها:

ماهان ، عناصر محیطی ، تعین بخشی ، باغ ایرانی