نقش حجاب در سلامت فردی و اجتماعی

حجاب و پوشش در تمام ادیان و مذاهب، جایگاه خاصی دارد و یکی از دلایل اساسی آن، این است که حجاب و عفاف یک امرفطری است. داستان حضرت آدم و حوا نیز فطری بودن پوشش را اثبات می کند. در قران کریم درباره داستان حضرت آدم و حواچنین آمده است آنگاه که آدم و حوا از درخت ممنوعه چشیدند. پوشش خود را از دست داده (عورتشان آشکار شد) و به سرعت با برگ درختان بهشتی خود پوشاندند این احساس شرم از برهنگی، حتی بدون حضور ناظر بیگانه و سرعت در پوشاندن خود به وسیله برگها (و لو به طور موقت) از آن جهت که تحت هیچ آموزش یا فرمانی از جانب خداوند یا فرشته وحییا تذکر هر یک به دیگری صورت نگرفته است. بیان کننده فطری بودن پوشش در انسان است و ثابت میکند که لباس و پوششبه تدریج و بر اثر تمدنها ایجاد نشده است، بلکه انسانهای نخسین، یا به تعبیر بهتر، نخستین انسانها، به طور فطری بدانگرایش داشته اند و بنا به گواهی متون تاریخی، در اکثر قریب به اتفاق ملتها و آیین های جهانی، حجاب در بین زنان، معمولبوده است. هرچند حجاب در طی تاریخ فراز و نشیب های زیادی را طی کرده و گاهی با اعمال سلیقه حاکمان، تشدید یا تخفیفیافته است، ولی هیچگاه به طورکامل از بین نرفته است و در سلامت فردی واجتماعی افراد نقش عمده ای را ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

سلامت فردی ، فطری بودن ، حجاب ، مصونیت ، پوشش