بررسی میزان اثر بازدارندگی عوامل آنتاگونیست قارچی بر روی گونه Macrophomina phaseolina در شرایط کشت آزمایشگاهی

تعیین میزان اثر بازدارندگی عوامل آنتاگونیست قارچی (Trichoderma harzianum و T. Virens) بر روی عامل بیماری پوسیدگی ذغالی لوبیا در شرایط کشت آزمایشگاهی با آزمون کشت متقابل 1 مورد بررسی قرار گرفت. در طی این تحقیق عوامل آنتاگونیست قارچی و قارچ عامل بیماری به طور همزمان در دو طرف تشتک پتری کشت گردید. ظروف پتری به انکوباتور با دمای 2±25 منتقل و میزان رشد پرگنه روزانه بررسی و اندازه گیری شد. با گسترش میسلیوم قارچی و رسیدن میسلیوم در تیمار شاهد به انتهای پتری، میزان رشد پرگنه در هر یک از تیمارها اندازهگیری شده و درصد بازدارندگی محاسبه گردید. تجزیه تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار spss و مقایسه میانگین دادهها با آزمون دانکن در سطح یک درصد انجام گرفت. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که میزان اثر بازدارندگی قارچهای آنتاگونیست های T. Harzianum و T.virens بعد از 4 روز کشت به ترتیب 20/65 و 28/80 درصد و بعد از 5 روز کشت 23/82 و 34/35 درصد بود. نتایج نشان میدهد که جدایه T.virens نسبت به T. harzianum در شرایط آزمایشگاهی و آزمون کشت متقابل اثر بازدارندگی بیشتری بر روی عامل بیمارگر پوسیدگی ذغالی ریشه لوبیا دارد. آنتاگونیستهای قارچی جهت کنترل عامل بیمارگر موثر بوده و جدایه T.virens با اثر بازدارندگی بیشتری بر روی قارچ M. phaseolina می تواند کاندیدای مناسبی برای کنترل بیولوژیکی عامل بیماری پوسیدگی ذغالی ریشه لوبیا در شرایط گلخانه و مزرعه باشد.

کلیدواژه ها:

اثر بازدارندگی ، ماکروفومینا ، بیوکنترل