زیست پذیری معماری پایدار در توسعه پایدار شهری

زندگی انسان تنیده شده است در محیطی که تنها آن را برآورده کننده نیازهایش می داند. گویی این معادله یکطرفه تاپایان جهان نتیجه یکسانی را داراست. غافل از آنکه سرانجام نامتوازن بودن این دو کفه بشر را با دنیایی ویران روبرو خواهدساخت که خود با دست خویش ساخته است. امروزه شهرها با چالش های بسیاری در زمینه های اقتصادی، اجتماعی وزیست محیطی مواجه شده اند در عین حال افزایش جمعیت به همراه نسبت روزافزون شهرنشینی پیامدهای زیان باریبرای شهرها به ارمغان آورده است. تداوم این گونه رشد شهرنشینی با مشکلات اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیستمحیطی بحران آفرین و هشداری بر ناپایداری شهرها باشد. زیست پذیری، به یک سیستم شهری که در آن به سلامتاجتماعی، اقتصادی، کالبدی و روانی همه ساکنانش توجه شده است اطلاق می شود. توسعه پایدار نیز در برگیرندهمفاهیمی است که در نهایت شهری پایدار، سالم و بدون خدشه برای آیندگان را به ارمغان می آورد. اهداف معماری پایدار رامی توان این گونه برشمرد: اهمیت دادن به زندگی انسان ها و حفظ و نگهداری از آن در حال و آینده، کاربرد مصالحی کهچه در هنگام تولید و یا کاربری و حتی تخریب با محیط خود همگن و پایدار باشند،حداقل استفاده از انرژی های سوختی وحداکثر به کارگیری انرژی های طبیعی. به عبارت دیگر توجه به شاخص های معماری پایدار باشد و به همین دلیلمعماران دنبال راهکارهایی بودند که در طراحی های خود تنها محیط زیست را تخریب نکنند، بلکه موجبات توسعه و ارزشآن را از طریق تعادل با طبیعت فراهم سازند.روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و نتایج نشان می دهد که با وجود اهمیت توسعه پایدار و زیست پذیری هنوزشهروندان و مسئولان به اهمیت و ضرورت این دو مفهوم پی نبرده اند و در آینده نیز اگر به شهرها بدون توجه به توسعهپایدار و زیست پذیری نگریسته شود شهرها همچنان با مشکلات و مسائل بسیاری رو به رو خواهند شد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، توسعه ، توسعه پایدار ، کیفیت زندگی ، معماری پایدار