ارزیابی سلامت اکوسیستم های آبی با استفاده از شاخص های زیستی

حضور هر گونه استرس و تغییر در اکوسیستم های دریایی می تواند تاثیرات به سزایی بر جانداران و پتانسیل های اکولوژیکی واقتصادی مناطق با ارزش بگذارد. از این رو پایش مستمر سلامت اکولوژیک به منظور ارزیابی سلامت این زیستگاه ها اهمیتدارد. شاخصهای زیستی عبارتهای عددی اند که مقادیر کمی تنوع گونهای را با اطلاعات کیفی، در مورد حساسیت هایاکولوژیکی هر تاکسون در بین دیگران، ترکیب می کنند اگر چه شاخص های زیستی که برای نیاز خاص زیست محیطیمنطقه مورد نظر یا انواع آلودگیهای آن سازگار شوند. اخیرا مشخص شده است که برای ارزیابی وضعیت اکوسیستم آبیشاخصهای زیستمحیطی کاربردیتری وجود دارند. اگر چه اساس هر شاخص علاوه بر مفروضات و پارامترهای مختلف بهیک هدف مشترک تکیه دارد، شاخصهای زیست محیطی یک ابزار مهمی است که می تواند در ارزیابی سلامت اکوسسیتمآبی استفاده شود و از شاخص ها می توانیم در تصمیم گیری کاربردی استفاده نمود. این مقاله به طور عمده به شاخص هایزیستی مبتنی بر جوامع اعماق دریا میپردازد و همچنین یک دید کلی از چند شاخص محلی و فرضیات و پارامترهای شاخصها و همچنین به مزایا و معایب اصلی آنها می پردازد.

کلیدواژه ها:

شاخصهای زیستی ، جوامع بنتیک ، اکوسیستم آبی ، سلامت اکوسیستم