ردیابی جهت نگاه انسان بر پایه مدلی از ویژگی های چشم و با طیف مادون قرمز

هدف از این مقاله ردیابی جهت نگاه انسان بر پایه مدلی از ویژگی های چشم و با استفاده از طیف مادون قرمز می باشد. برای ردیابی جهت نگاه در ابتدا با استفاده از الگوریتم ویولا و جونز ناحیه ی چشم کاربر آشکار شده و به منظور افزایش سرعت، ناحیه چشم ردیابی می شود. با استفاده از تبدیل هاف عنبیه و نقطه ی انعکاس نور مادون قرمز که به عنوان نقطه ثابت در نظر گرفته می شود مشخص می شوند. هدف نگاه در نظر گرفته شده در این مقاله، صفحه ی نمایش لپ تاپ می باشد که به 9 ناحیه تقسیم شده و کاربر در فاصله ی 30 تا 80 سانتیمتری از هدف قرار می گیرد. با استفاده از اطلاعات مربوط به مرکز عنبیه و نقطه انعکاس و ناحیه ای که کاربر به آن نگاه می کند شبکه عصبی آموزش می بیند و نگاشتی بین محل قرارگیری عنبیه و نواحی هدف ایجاد می شود. با توجه به این نگاشت، جهت نگاه تشخیص داده می شود. یکی از مزایای این مقاله این می باشد که توانسته است حرکات جزئی سر را تاحدودی تحت پوشش قرار دهد و با وجود حرکات سر جهت نگاه را ردیابی نماید. نتایج حاکی از آن است که الگوریتم پیشنهادی برای ردیابی جهت نگاه در مقایسه با روش های مرسوم دقت تشخیص جهت نگاه را بهبود بخشیده است. در نهایت دقت ردیابی جهت نگاه با این روش حدود 93 % می باشد.

کلیدواژه ها:

تشخیص جهت نگاه ، طیف مادون قرمز ، آشکارسازی ناحیه چشم ، شبکه های عصبی