کنترل دست رباتیک از طریق سیگنال های مغسی باز و بسته نمودن چشم

هدف از این مقاله، کنترل باز و بسته شدن انگشتان دست رباتیک توسط باز و بسته شدن چشم با استفاده از سیگنالهای مغزی است که عموماً به سیستم رابط مغز و رایانه (BCI) معروف هستند. حرکت موردنظر دراین مقاله بستن و باز کردن چشم است. سازه مورد نظر نیز انگشتان دست رباتیک می باشد. از ویژگی های این مقاله استفاده از روش الکتروالنسفالوگرافی تک کانال، جهت دریافت امواج مغزی می باشد. الکترود روی پوست پیشانی و بالای ابروی چپ، در ناحیه پری فرونتال کورتکس جهت تشخیص سیگنال باز یا بسته بودن پشم قرار داده شده است. از الکترود دایره ای شکل به قطر یک سانتیمتر بدون نیاز به ژل و چسب، جهت نمونه برداری از سیگنالهای مغزی و از تراشه ثبت امواج مغزی شرکت نرواسکای جهت دریافت و تقویت و فیلتر کردن سیگنالهای دریافتی و از برد میکروکنترلری آردینو جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارسال فرمان به یک پنجه رباتیک در اندازه دست واقعی انسان بالغ می باشد، استفاده شده است. از الگوریتم به خصوصی جهت تشخیص باز یا بسته بودن چشم استفاده شده که بر مبنای پردازش سیگنال های مغزی مربوط به تفکر می باشد. باز یا بسته شدن چشم باعث تغییر در سیگنالهای توجه و تفکر که در بازه امواج بتا است، می گردد. این سیستم روی 15 کاربر تست شد. نتایج نشان می دهد که در این روش که روی پردازش سیگنالهای توجه و تفکر استوار است، کاربران پس از آموزش 5 دقیقه ای توانستند در میانگین زمان 6.4 ثانیه پس از بستن چشم و تمرکز پنجه رباتیک را ببندند و در میانگین زمان 6 ثانیه پس از باز کردن چشم، پنجه رباتیک را باز نمایند.

کلیدواژه ها:

امواج مغزی ، الکترونسفالوگرافی ، رابط مغز و رایانه ، پنجه رباتیک ، EEG ، BCI