ارایه یک روش بهینه سازی مصرف انرژی فازی برای اپلیکیشن های مبتنی برمحل در رایانش ابری سیار

هدف از محاسبات ابری سیار، ارایه یک روش مطمین و سریع برای کاربران جهت دسترسی به اطلاعات موجود در ابر، از طریق دستگاه های سیار میباشد. با توجه به اینکه سرویس های مبتنی بر موقعیت را میتوان یکی از سرویسهای معمول در محاسبات ابری سیار دانست. یکی از چالشهای مهم در استفاده از این سرویس ها مصرف انرژی می باشد.در این مقاله برای بهره وری انرژی در ابر سیار ساختار مبتنی بر نظارت، پیش بینی و تصمیم گیری ارایه گردیده است. بدین ترتیب که با نظارت بر موقعیت کاربر و پیش بینی موقعیت آتی وی با استفاده از شبکه عصبی فازی خودسازمانده، بارکاری آتی سیستم پیش بینی میگردد. سپس برپایه بارکاری پیش بینی شده و زمان پاسخگویی و بهره وری دریافت شده از مرحله قبل، تصمیم گیری در مورد تامین منابع، با استفاده از سیستم فازی انجام میشود.در شبیه سازی روش پیشنهادی معیارهای میانگین انرژی مصرف شده، میانگین زمان پاسخگویی، میانگین بهرهوری، درصد صحت تشخیص، میانگین مجذور خطای پیش بینی، مربع میانگین خطای استاندارد نرمال شده،انحراف معیار خطای پیش بینی و ضریب تعیین مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصله حاکی از این است که روش پیشنهادی موجب افزایش بهره وری و به تناسب کاهش میزان انرژی مصرف شده و به تناسب کاهش هزینه در ابر سیار میشود.

کلیدواژه ها:

ابر سیار ، پیش بینی ، شبکه عصبی فازی خودسازمانده ، سیستم فازی