بررسی تأثیر ابعاد شیار بر روی کیفیت سطح در فرآیند پرداخت کاری سایشی مغناطیسی

امروزه برخی از قطعات انرژی اتمی، تجهیزات پزشکی و اجزای هواپیما به یک سطح پرداخت بسیار دقیق نیاز دارند که در میان آن ها، شیارها به دلیل محدودیت شکل، پرداخت کاری آن ها با روش های پرداخت کاری سنتی کاری دشوار و هزینه بر است. جهت پاسخ گویی به این نیازها پرداخت کاری ساینده مغناطیسی (Magnetic Abrasive Finishing) که یکی از فرایندهای پیشرفته ماشین کاری است، رشد وتوسعه یافته است. در این مقاله اثر پارامترهای موثر شیار بر روی خروجی فرآیند(صافی سطح) با درنظر گرفتن ثابت بودن گپ کاری، سرعت دورانی و زمان انجام فرآیند مورد بررسی قرارگرفته است. برای انجام آزمایش ها مکانیزمی تعبیه شد که یک آهن ربای دائمی Ne در بالا و دیگری در پایین قطعه کار قرار گرفت. بعد از انجام آزمایشات با تحلیل نتایج به دست آمده و چون در این فرایند اندازه گپ از اهمیت ویژه ای برخوردار است به همین خاطر با توجه به تجربیات به دست آمده شیارهای 8 و 10 تا عمق 4 میلی متر بهترین بازه درصد تغییرات خواهد بود.

کلیدواژه ها:

پرداخت کاری ساینده مغناطیسی ، صافی سطح ، شیار