تحقیق در مورد تاثیر استفاده از مواد تغییر فاز دهنده همزمان با تغییر در آرایش لوله کشی آب گرمکن خورشیدی به صورت سیستم غیرفعال

امروزه با توسعه سریع اقتصاد جهانی، انرژی مواد موردنیاز افزایش قابل ملاحظه ای به خصوص در کشورهای در حال توسعه داشته ، که به دنبال آن افزایش انتشار کربن در جو و تغییرات آب و هوایی را باعث شده و به همین دلیل علاقه مندی به صرفه جویی در انرژی و حفاظت زیست را شاهد هستیم. این تحقیق هم در جهت افزایش کارآمدی انرژی پاک می باشد. در کلکتورهای خورشیدی هرچه جذب حرارت به وسیله سیال عامل را افزایش دهیم در واقع دمای صفحه جاذب را کاهش و به طبع آن اتلاف حرارتی را کاهش داده و بازده را افزایش می دهیم. در این پژوهش تلاش شده تا با افزایش دمای سیال عامل با کار گذاری مواد تغییر فاز دهنده در زیر صفحه جاذب و با استفاده از گرمای نهان و تغییر در سیستم لوله کشی کلکتور خورشیدی بتوان در زمان نبود تابش خورشیدی، مدت زمان بیشتری همچنان آب گرم داشته باشیم. در آزمایش های انجام شده اختلاف دمای متوسط صفحه جاذب و دمای متوسط مخزن در آزمایش دوم در ساعت 15:00 برابر با 20.99 درجه ساننتیگراد بود و همین اختلاف دمای متوسط در آزمایش آخر در همان زمان 20.5 درجه سانتی گراد شد که هرچه بطرف غروب پیش می رفتیم این اختلاف بیشتر می شد. با مقایسه نمودن بازده در دو آزمایش دوم و سوم ( با و بدون PCM ) در می یابیم که میزان بازده در حالت بدون استفاده از مواد تغییر فازدهنده در ساعات کمتر از حدود 15:00 بیشتر از آزمایش با مواد تغییر فاز دهنده می باشد و علت آن جذب گرما به وسیله مواد تغییر فاز دهنده برای ذوب می باشد که در ساعات غروب آفتاب این رابطه عکس می شد و دلیل آن ذوب شدن مواد تغییر فاز دهنده و انتقال گرمای نهان آن به سیال عامل بود. در نتیجه عمل افزایش بازده را شاهد بوده و پس از غروب آفتاب برای چند ساعت توانستیم دمای آب را همچنان گرم نگه داریم.

کلیدواژه ها:

سیستم لوله کشی ، کلکتورهای خورشیدی ، گرمای نهان ، صفحه جاذب ، سیال عامل