ترجمه ی درزمانی: نگاهی فرهنگی - اجتماعی به تز صفا دراندیشه ی حافظ

همانطور که میدانیم با اشاعه ی اصول مدرنیته و مدرنیزاسیون درجوامع انسانی و پذیرفته شدن این اصول به عنوان بدیهییات عقلانی زندگی انسان ها درمقایسه با دوره پیشامدرنیته دستخوش تحولات مثبت و منفی شگرفی شده است شاید بتوان اهممنفی این تحولات را بطور خلاصه چنین عنوان کرد مکانیکی شدن و سردی زندگی و روابط انسانی شیوع فردگرایی و کمرنگ شدن فرایندهای ارگانیک دراجتماع درچنین شرایطی با مطالعه غزلهای حافظ به وجود تزی درافکار او پی میبریم که درکلمه ی صفا تجلی یافته و میتواند به عنوان انتی تزی هرچندظریف برای اینتحولات به کارگرفته شود اما برای کاربرد این تز ابتدا لازم است اصول احکم براندیشه ی صفا فهمیده و بسط داده شود و حاصل این فهم و بسط به شکل دستورالعمل های ی کاربردی برای ازندگی امروزدراید به دست دادن این دستورالعمل ها را میتوان ترجمه ی درزمانی صفا نامید چرا که بحث یک مرام فراموش و بیگانه شده ازطریق تحلیل و تطبیق درفرهنگ امروز به جریان می افتد درپژوهش حاضر ابتدا به جنب ههای منفی فرهنگ مدرنیته پرداخته خواهد شد و سپس با تحلیل تعدادی ازادبیات حافظ برای نیل به ترجمه درزمانی و درون فرهنگی تز صفا تلاش صورت خواهد گرفت

کلیدواژه ها:

صفا ، فرهنگ ، اجتماع ، حافظ ، ترجمه درزمانی