فردین مفعول درزبان فارسی

درنگرش پیوستاری به گذرایی که به منظور رفع کاستی های نگرش سنتی درتبیین داده های زبان موردتوجه زبان شناسان قرارگرفت بادرنظر گرفتن جنبه های معنایی و کاربرد شناختی دخیل درپدیده گذرایی میتوان آن را به صورت پیوستاری ازمولفه های مختلف درنظر گرفت که درآن بحث میزان و درجه گذرایی مطرح است ازجمله مولفه های گذرایی که درمطالعات ازاهمیت خاصی برخوردار است مولفه فردیت مفعول بوده که بستگی به میزان مجزا بودن کنش پذیر ازکنش گر و تعیین کننده استقلال یک شرکت کننده دربافت است این مقاله که برپایه تلحیل محتوایی داده ها انجام شده برآن است که به معرفی این مولفه درزبان فارسی پرداخته و نقش ان را درگذرایی بندهای فارسی معیار گونه محاوره ای مورد بررسی قراردهد داده های مورد نیاز دراین پژوهش حدود 200جمله گذرا برگرفته ازمکالمات روزمره زبان فارسی معاصر است که عمدتا ازسریالهای تلویزیونی فیلم های سینمایی و گفتگوی سخنگویان زبان فارسی گرداوری شده است نتاجی برسی حاکی ازآن است که فردیت مولفه پدیده ای پیوستاری بوده و دربردارنده مشخصه هایی است که درواقع نظرات زبان شناسان پیشین را درخود می گنجاند

کلیدواژه ها:

گذرایی ، فردیت مفعول ، جانداری ، معرفگی ، مشخص بودگی ، تشخیص پذیری ، ارجاعی بودن