بررسی اثرات دگرآسیبی تعدادی از گیاهان زراعی و علفهای هرز بر جوانه زنی کنجد

آزمایشی به منظور بررسی پتانسیل آللوپاتیک عصاره آبی بقایای تعدادی گیاه زراعی و علف هرز در جوانه زنی بذر کنجد بصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در 4 تکرار در سال 1393 انجام شد. غلظت عصاره (صفر؛ 130؛ 15؛ 45 و 60٪ و نوع عصاره (آفتابگردان، ذرت، سویا، لوبیا قرمز و لوبیا چشم بلبلی، آقطی، تاجخروس ریشه قرمز، توق، اویارسلام، سلمک و گاوپنبه) فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق بودند. درصد جواندهزنی، متوسد زمدان جواندهزنی و سرعت جوانه زنی بذور تحت انواع عصاره و دز آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار کاهش درصد جوانهزنی بذر کنجد، بترتیب با کاربرد عصارههای توق و آفتابگردان مشاهده شدد. دزهای 15؛ 30 ؛ 45و 60٪ عصاره علف هرز توق نسبت به دز صفر (تیمار شاهد)، بترتیب 89؛ 94؛ 100 و 100٪ کاهش داد،همچنین بالاترین مقدار سرعت جوانهزنی کنجد 3/66 بذر درروز در تیمار شاهد (دز صرر) عصاره آفتابگردان دیده شد که از لحاظ آماری با عصاره لوبیا قرمز در دز صفر تفاوت معنیداری نداشت.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، عصاره آبی ، جوانهزنی و متوس زمان جوانهزنی