بررسی عملکرد رفتارهای سازه های قوسی در برابر نیروهای وارده

طاق و قوس ازدیرباز جز زیباترین و پایدارترین سازه های سنتی و قدیمی بوده و دربناهای باستانی ایران نیز مورد استفاده قرارگرفته است. امروزهمتاسفانه کاربرد آنها درآثار معماری مورد بی توجهی قرارگرفته است و فقط ازاین نوع سازه درمعماری مساجد و معابر برخی مکان های مذهبیاستفاده می شود. طاق ها و قوس ها در ابتدا، انعکاس دهنده محدودیت بشر در دستیابی به مصالح با تحمل کشش بوده اند، در واقع دسترسی بهمصالحی مانند آجر و سنگ در گذشته دلایل تمایل به استفاده از طاق و قوس در ساختمان های قدیمی بوده است. با دستیابی به مصالح فولاد وبتن به تدریج پوسته های بتنی جانشین طاق ها و قوس های قدیمی گردیدند. قوس یک المان دو بعدی با انحنای محدب است که با توجه به نوعقوس، نیروها به تکیه گاه منتقل می شود. در قوس های سنتی از فرم گوه ای برای انتقال بار جانبی به طور کامل به وسیله فشاری استفاده می شد.ولی در قوس های مدرن محدودیتی از نظر فرمی وجود ندارد چون مصالح مدرن قادر به انتقال هر سه نیروی داخلی هستند و محدودیتی ندارد کهحتما نیروها را به صورت فشاری انتقال دهند.در این مقاله سیر تکامل قوس و نحوه عملکرد رفتاری آن در برابر نیروهای وارده موردبررسی قرارگرفته است. پژوهش حاضر با انجام مطالعات کتابخانه ای ، صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

قوس ، پایداری ، سازه ، رانش ، مهاربندی