نقش مشارکت عمومی در مدیریت و عمران روستایی (مطالعه موردی : روستای هوره، شهر سامان ، استان چهارمحال و بختیاری)

شناخت عوامل مؤثر در ارتقاء مشارکت روستاییان در فرایند توسعه و به حداقل رساندن بازخوردهای منفی حاصل از دخالت ایشان در محیط و منابع محیطی پیرامون از جمله مباحثی است که امروزه در حوزه جغرافیا مطرح می شود، موضوعی که تاکنون نه تنها در قلمرو این تحقیق ، بلکه در سطح کشور به طور جدی به آن پرداخته نشده است. مقالهی حاضر که با عنوان بررسی نقش مشارکت عمومی در مدیریت و عمران روستایی استان چهارمحال و بختیاری در زمستان 1392 به رشته ی تحریر درآمده است ،با استعانت ازمطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه در بین 192 نفر نمونه آماری منتخب به روش کوکران، در روستای هوره نشان می دهد که با 99 درصد اطمینان میتوان اظهار نظر نمود که بین دو متغیر مشارکت مردمی در پذیرش طرح توسط روستاییان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین میتوان گفت که چنانچه مردم و ساکنین روستا در امور عمرانی و مدیریتی روستا شرکت داده شوند در پذیرش طرح ها راغبتر خواهند بود.همچنین بین مشارکت مردمی در فرآیند تهیه طرح، اجرا و نظارت و ارزیابی نهایی طرح های روستایی رابطه معناداری دیده شد اما همبستگی بین متغیر مشارکت در ارزشیابی و بازنگری طرح ها با ضریب همبستگی ضعیفی تایید شد. میتوان نتیجه گرفت افراد روستا در بازنگری و ارزشیابی نهایی طرح ها نقش مهمی ندارند.رابطه بین دو متغیر مشارکت مردمی و تسریع اجرای طرح ها با سطح معنی داری 0/01 تأئید شد و هر چه ساکنین روستا مشارکت زیادی در امور عمرانی روستا داشته باشند طرح های عمرانی سریع تر به نتیجه خواهد رسید. همچنین مشارکت مردم در امور عمرانی روستاها موجب افزایش تحرکات در کارایی مدیریت عمران روستایی میشود. این فرضیه با ضریب همبستگی (r=0/68) و سطح معنی داری 0/01 مورد تأئید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

نقش ، مشارکت عمومی ، مدیریت ، عمران روستایی.استان چهار محال و بختیاری