بررسی رابطه توانمندسازی شناختی کارکنان و بهره وری نیروی انسانی (مطالعه موردی:دانشگاه علوم پزشکی استان گلستان)

هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین توانمندسازی شناختی کارکنان و بهره وری نیروی انسانی در دانشگاه علوم پزشکی استان گلستان می باشد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد که در سال 1392 انجام شده است. روش انجام تحقیق به صورت میدانی و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد.در این تحقیق برای سنجش توانمندسازی شناختی از پرسشنامه استاندارد اسپریتزر و میشرا ، برای سنجش بهره وری از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر،کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان گلستان و اندازه نمونه 400 نفر می باشد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 20 از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شده است.نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان دهنده وجود همبستگی قوی (R=84%) بین توانمندسازی شناختی کارکنان با بهره وری نیروی انسانی بود.همبستگی بین مولفه احساس معنی داری با بهره وری دارای بیشترین میزان همبستگی (83%) و بین مولفه احساس موثر بودن با بهره وری دارای کمترین میزان همبستگی (55%) بود. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه حاکی از وجود بیشترین ضریب تاثیر (43%) مربوط به مؤلفه احساس معنی داری در پیش بینی بهره وری می باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی شناختی ، بهره وری نیروی انسانی ، احساس معنی داری ، احساس شایستگی