رابطه بین سرمایه فکری و بازارگرایی مطالعه موردی (شرکت آلمینیوم پارس شهرستان ساوه)

در قرن بیستم اقتصاد مبتنی بر صنعت بود . در این قرن هر شرکتی و هر کشوری که دارایی های فیزیکی و سرمایه های مادی مشهود و بیشتری داشت ، ثروت بیشتری تولید می کرد . اولین بار رتبه های مفهوم سرمایه فکری در سال 1969 توسط اقتصاد دانی به نام جان کنت گالبرت بیان گردید. اغلب صاحب نظران ، سرمایه فکری را به سه دسته ی سرمایه مشتری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری تقسیم می کنند . مفهوم بازارگرایی از فلسفه مدیریتی که به مفهوم بازاریابی مشهور است ریشه گرفته است . این فلسفه سنگ بنای رشته بازاریابی بوده است . در طول سالیان مختلف تئوری پیش فرض بازاریابی شرکت ها ، فلسفه بازاریابی بوده است و محققان به دنبال اثبات ارتباط سطوح متفاوت عملکرد شرکت با درجات مختلف بازارگرایی بوده اند. داده های تحقیق توسط پرسشنامه استاندارد پرسشنامه سرمایه فکری بنیتس و پرسشنامه استاندارد بازارگرایی نارور واسلیتر استفاده شده است و روایی محتوای آن توسط اساتید مدیریت تایید شده اند . تعداد 50 پرسشنامه جمع آوری شده و به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . این پژوهش از نوع همبستگی می باشد و نرمال بودن داده ها نیز تأیید شده است و همچنین جهت تجزیه و تحلیل آمار این پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده خواهد شد ..نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد که رابطه مثبت ومعنی داری بین سرماه فکری وابعاد آن با بازارگرایی در شرکت آلمینیوم پارس شهرستانساوه وجود دارد. لازم بذکر است که پژوهشگردر انجام این پژوهش برای بررسی سرمایه فکری نظر بنیتس و برای سنجش بازارگرایی نظر نارور و اسلیتر را مد نظر قرار داده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، بازاریابی ، بازارگرایی