ارزیابی کارایی منابع زیست توده برای تولید بیواتانول در ایران

امروزه با مصرف روزافزون منابع تجدیدناپذیر سوخت فسیلی و آلودگی ناشی از احتراق آنها، توجه کشورها به سوی جایگزین کردن سوختی تجدیدپذیر و با آلودگی کمتر، معطوف شده است. در این میان توجه زیادی به سمت اتانول زیستی به عنوان سوخت و یا در اکثر کشورها به صورت ترکیب با بنزین جلب شده است. در ایران نیز منابع مختلف زیست توده شامل ضایعات کشاورزی محصولاتی همچون گندم، جو، برنج، خرما و... برای تولید اتانول در دسترس می باشد. رتبه بندی و اولویت منابع زیست توده برای تولید بیواتانول نقش اساسی برای بهره برداری از این منابع دارد. در این مقاله، با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها و با استفاده از معیارهای پایداری منابع زیست توده برای تولید بیواتانول در ایران رتبه بندی می شوند. نتایج حاصل نشان دهنده کارایی رویکرد پیشنهادی برای رتبه بندی منابع زیست توده است.

کلیدواژه ها:

زیست توده ، اتانول زیستی ، تحلیل پوششی داده ها ، پایداری