مقایسه نظام های آموزشی منتخب (ایران-ژاپن) از منظر کاربردی بودن آنها وآسیب های پنهان

یکی از روشها و متدولوژ های رایج در تحقیق، روش مطالعات تطبیقی و آمایشی است که فاکتورهای مختلف را لحاظ می کند. مقایسهتطبیقی نظام و روشهای آموزشی، مدیریتی، بودجه ریزی و مهارت آموزی دو کشور ایران و ژاپن از زاویه شناخت و بررسی نقاط قوت وضعف روشهای تعلیم و تربیت این دو کشور میسر است. نظر به اهمیت آموزشهایی که منجر به کاربردی شدن دانش می گردد و همچنینآسیب شناسی این مقوله که چرا آموزشهایی که در ایران در سطح عمومی و آکادمیک صورت می پذیرد منجر به کاربردی شدن نمی گردد.در سالهای اخیر حرکت وسیعی در جهت به کارگیری آموزشهای علمی کاربردی به منظور مواجهه با این مسیله و نیز تغییرات سریع و پویادر سطح ملی و جهانی صورت گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش و مقاله، کیفی است و جمع آوری داده ها از طریق اسناد و مدارک است و جامعه آماری شامل متون و اسناد مرتبط با آموزشهای مهارتی و فنی و حرفه ای دو کشور است. در این مقاله تصویری تطبیقی از نظام آموزش و پرورش کشور ژاپن ترسیم و در مقایسه با نظام آموزش و پرورش ایران راهکارهای عملی در جهت بهبود و رفع مشکلات موجود در آموزش و پرورش ایران ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی ، توسعه آموزشی ، آموزش و پرورش ، نظام آموزش و پرورش ایران