نقش تجار و تجارت در توسعه اقتصادی دوره صفویه

تجارت با فواصل دور دست، از دوران های کهن جزء لاینفک زندگی مردم فلات ایران بوده است و هیچ دوره ای از تاریخ کشور با عصر صفوی برابری نمی کند. هدف این مقاله بررسی نقش تجارت در توسعه اقتصادی عهد صفویه در دو بخش تجارت داخلی و تجارت خارجی است که با روش اسنادی انجام شده است. یافته های این تحقیق نشان داد که مشارکت ارامنه و دیگر اقلیت های قومی و مذهبی (یهودی و هندی) و اصناف به عنوان ارکان اصلی تولید و اقتصاد در تجارت دوره ی صفوی غیرقابل تردید است. همچنین ابریشم نیز باعث افزایش روابط تجاری ایران با دول اروپایی گردید و کاروانسراها نیز جهت اسکان موقت در مسیر راه ها به شکوفایی و رونق تجارت در عهد صفوی افزود. نتیجه این تحقیق نشان میدهد که توسعه ی تجارت در یک کشور بستگی به روابط نیکو و امنیت موجود دارد. بازرگانان و سیاحان در لوای امنیت ایجاد شده در زمان صفوی به سوی ایران سرازیر شدند و موجب پویاتر شدن اقتصاد ایران گردیدند.

کلیدواژه ها:

تجارت ، صفویه ، تجار ، ارامنه ، کاروانسرا