بررسی تطبیقی مدلهای راهبری پرورشی (Mentoring)

امروزه یکی از چالش های مطرح در سبد آموزشی سازمان ها به منظور توسعه منابع انسانی عدم توجه به بحث راهبری پرورشی (منتورینگ) می باشد که باید در هر سازمانی، تجربه افراد با تجربه (مرشد) را به افرادی با تجربه پایین تر انتقال داد. به طور کلی راهبری پرورشی یا منتورینگ یکی از روش های توسعه ی منابع انسانی است که مفهوم استاد - شاگردی را در ذهن تداعی می کند و به فرایندی گویند که طی آن فردی که دارای ویژگی ها، توانمندی ها، مهارت ها و دانش است مسئولیت نظارت بر جریان کار و پیشرفت شغلی فردی دیگر را بر عهده گیرد که این امر عموماً خارج از روابط متداول ساختاری صورت می پذیرد و طی آن تبادل تجربه، توسعه ی مهارت ها و یادگیری اتفاق می افتد. این مفهوم یک شاخه از رهبری می باشد که می تواند برای سازمان بسیار مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها:

رهبری پرورشی ، منتورینگ ، استاد - شاگردی