بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران با میزان رضایت شغلی کارکنان دانشگاه های پیام نور

هدف تحقیق بررسی رابطه بین سبک رهبری مدیران با میزان رضایت شغلی کارکنان دانشگاه های پیام نور شهرستان شوش، دزفول، اندیمشک و الوان در سال تحصیلی 92- 91 می باشد. جامعه آماری کارکنان (شامل اساتید، کارکنان اداری و...) در سال تحصیلی 92- 91 تشکیل می دهند که تعداد 133 نفر از این تعداد به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش دو پرسشنامه بسته پاسخ مربوط به سبک رهبری و رضایت شغلی می باشد. فرضیه اول تحقیق عنوان می کند بین سبک رهبری مدیران با میزان رضایت شغلی کارکنان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد. فرضیه دوم تحقیق بیان می دارد که بین سبک رهبری آمرانه - استثماری با میزان رضایت کارکنان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد فرض سوم تحقیق که می گوید بین سبک رهبری آمرانه - خیرخواهانه لیکرت با میزان رضایت شغلی کارکنان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد فرض چهارم تحقیق بیان می کند که بین سبک رهبری مشورتی با رضایت شغلی کارکنان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد فرض پنجم تحقیق بیان می دارد که بین سبک رهبری مشارکتی با میزان رضایت شغلی کارکنان در جامعه آماری مورد نظر رابطه معنی داری وجود دارد. به طور کلی این پژوهش نشان می دهد که بین سبک آمرانه – استثماری و آمرانه - خیرخواهانه با رضایت شغلی رابطه ای وجود ندارد و در مورد سبک مشورتی و مشارکتی لیکرت با میزان رضایت شغلی رابطه ای وجود ندارد و در مورد سبک مشورتی و مشارکتی با میزان رضایت شغلی کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد و این بدین معنی است که کیفیت رهبری در فراگردهای مختلف یک سازمان نظیر شیوه تصمیم گیری، ارتباطات، تعامل گروهی اعضاء ایجاد محیط مطلوب و مناسب کاری، تامین نیازهای فردی و دستیابی به اهداف سازمانی تاثیر بسزایی دارد و مهمترین عامل به شمار می آید بنابراین شایسته است آن را به عنوان یکی از مولفه های رضایت شغلی کارکنان به حساب آورد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، رضایت شغلی ، سبک آمرانه ، استثماری ، خیرخواهانه ، مشارکتی ، مشورتی