بررسی کارایی درونی مدارس دوره راهنمائی شهرستان دزفول در مقایسه با اهداف برنامه چهارم توسعه استان خوزستان

پژوهش حاضر به بررسی کارآیی درونی مقطع راهنمایی شهرستان دزفول طی سالهای 87-83 بر حسب شاخصهای جریان دانش آموزی، ونیروی انسانی وپوشش تحصیلی و مقایسه عملکردهای بدست آمده با هدفهای پیش بینی برنامه چهارم توسعه استان خوزستان پرداخته است . جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانش آموزان و دبیران و فضاهای آموزشی مدارس شهر وروستا، دولتی و غیرانتفاعی شهرستان دزفول می باشد، که از نمونه تمام شماری استفاده شده است و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی از طریق محاسبه درصدها، نسبت ها، میانگین ها و فرمولهای رایج در محاسبه شاخصهای ذکر شده و از -طریق رسم جداول و نمودارها به ثبت نتایج و توضیح کارآیی درونی مبادرت شده است که نتایج آن بدین شرح می باشد: نرخ ارتقاء و درصد فارغ التحصیلی دختران در طی دوره مورد بررسی، بی از پسران است و میانگین نرخ مردودی و ترک تحصیل پسران در طی دوره بی از دختران می باشد و بیشترین نرخ ماندگاری در طی دوره مربوط به پایه سوم می باشد و 15 درصد هزینه اضافی برای هر دانش آموز در طی دوره مورد نظر صرف شده است و کارآیی درونی در سال پایانی نسبت به ابتدا افزایش یافته است و میانگین طول تحصیل در طی دوره، بیش از سه و نیم سال می باشد و پوشش تحصیلی ظاهری و میانگین تحصیلات معلمان روند رو به افزای ، و میانگین آنها پایین تر از هدف برنامه چهارم می باشد و نسبت دانش آموز به معلم روند رو به که ، و میانگین آن از هدف برنامه چهارم بیشتر می باشد و نسبت معلم به کلاس دایرروند رو به کاه داشته است و برای آن هدفی ازسوی استان تعیین نشده است.

کلیدواژه ها:

کارآیی درونی ، مقطع راهنمایی ، نرخ ارتقاء ، نرخ مردودی ، نسبت اتلاف