ارائه مدلی جهت ارزیابی رابطه بین مؤلفه های سازمانهای یادگیرنده با توسعه دانشگاه کارآفرین مبتنی بر میانجی گری تجاری سازی طرحهای تحقیقاتی

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین مؤلفه های سازمانهای یادگیرنده با توسعه دانشگاه کارآفرین مبتنی بر میانجی گری تجاری سازی طرحهای تحقیقاتی بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات در سال تحصیلی 1392-1391 تشکیل داده است. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای متناسب با حجم بوده که نهایتاً تعداد 120 نفر برای پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش بر سه دسته بوده اند: 1. پرسشنامه محقق ساخته سازمانهای یادگیرنده 0/86= α و 2. پرسشنامه محقق ساخته توسعه دانشگاههای کارآفرین 0/87 =α و 3. پرسشنامه محقق ساخته تجاری سازی طرحهای تحقیقاتی 0/93 = α بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین استفاده از مؤلفه های سازمانهای یادگیرنده( قابلیت های فردی، الگوهای ذهنی، آرمان مشترک،یادگیری تیمی، تفکر سیستمی) با توسعه دانشگاه کارآفرین، رابطه معناداری وجود دارد. نیز یافته های پژوهش نشان داد، تجاری سازی طرحهای تحقیقاتی، رابطه بین مؤلفه های سازمانهای یادگیرنده) قابلیت های فردی، الگوهای ذهنی، آرمان مشترک، یادگیری تیمی، تفکر سیستمی)را با توسعه دانشگاه کارآفرین، میانجی گری می کند. همچنین نتایج پژوهش بر اساس شاخص های مدل معادله ساختاری، نشان داد شاخص GFI برابر با 0/95، شاخص AGFI برابر با 0/92، AGFI برابر با 0/351 ، x2 برابر با 357/36 بوده که حاکی از برازندگی مدل می باشد.

کلیدواژه ها:

تجاری سازی طرحهای تحقیقاتی ، توسعه دانشگاههای کارآفرین ، سازمانهای یادگیرنده