بررسی میزان هوش اخلاقی مدیران و تاثیرآن بر سرمایه اجتماعی سازمان(مطالعه موردی: مدیران بانکهای دولتی و غیردولتی شهر اصفهان)

شرایط رقابتی کسب و کار امروز، عمده نگرانی و تکاپوی سازمان ها در جهت بقا و توسعه فراگیر سرمایه های ناملموس آنهاست. از دیگرسو وجود رهبرانی باهوش اخلاقی بالا که کار را درست انجام می دهند و اعمال آنها پیوسته با ارزشها و عقایدشان هماهنگ است، عملکرد بالایی دارند و همیشه کارها را با اصول اخلاقی پیوند می زنند این امر می تواند زمینه ساز این سرمایه های نامشهود از آنجمله سرمایه اجتماعی سازمان گردد. سرمایه اجتماعی مولدی است که موجب ارتقاء سطح همکاری اعضای اجتماع، پایین آوردن سطح هزینه ها، بهبود ارتباطات و حفظ کارکنان و در نهایت بهبود عملکرد می گردد. این پژوهش نیز به بررسی میزان هوش اخلاقی مدیران و تاثیر آن بر سرمایه اجتماعی سازمان می پردازد، که برای بررسی هوش اخلاقی مدیران از پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی مدل لینک و کیل و سرمایه اجتماعی از طبقه بندی ناهاپیت و گوشال استفاده شده است. نوع تحقیق پیمایشی - توصیفی است که در ادبیات تحقیق از منابع کتابخانه ای و به منظور آزمون فرضیات از روش میدانی به کمک پرسشنامه ای با 46 سوال 5 گزینه ای با طیف لیکرت استفاده شده که از بین 564 مدیر بانکهای دولتی شهر اصفهان 208 نفر به عنوان نمونه با استفاده ازفرمول کوکران انتخاب شده و اطلاعات جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها حاکی از این است که هوش اخلاقی و مولفه های آن از سرمایه های اجتماعی سازمان محسوب می شود و از بین این مولفه ها مسئولیت پذیری با 25/5 درصد بیشترین قدرت تبیین سرمایه اجتماعی را دارد و در مرتبه دوم دلسوزی با 7/8 درصد و در مرتبه سوم صداقت 3/3 سرمایه اجتماعی را تبیین می کند و در مجموع 36/7 درصد سرمایه اجتماعی را تبیین می کند و بخشش پیش بینی کننده معنی دار سرمایه اجتماعی نمی باشد و از مدل پیش بینی حذف شده است. بنابراین هرچه مدیران از هوش اخلاقی بالاتری برخوردار باشند، سرمایه های اجتماعی ارزشمندی برای سازمان می باشند.

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش اخلاقی ، سرمایه اجتماعی ، ابعاد سرمایه اجتماعی