بدست آوردن بهینه ترین مصالح ساختمانی ازدیدگاه مبحث 19 مقررات ملی ساختمان باتوجه به دوره بازگشت سرمایه و زمان اجرا

باتوجه به محدود بودن منابع طبیعی و سوختهای فسیلی برای حرکت درجهت توسعه پایدار و حفظ محیط زیست باید تاحدامکان ازهدررفتن و تلف شدن انرژی جلوگیری شود ازانجا که درکشوربالاترین میزان سهم مصرف انرژی بین بخشهای مصرف کننده مربوط به بخش خانگی و تجاری است لذا بهینه سازی مصرف انرژی دربخش ساختمان و مسکن بسیارمنطقی و حیاتی به نظر می رسد حال آ«که ازمنظر هزینه مصرف انرژی میتوان ثابت نمود که انتخاب درست ازمصالح عایق میتواند هزینه ساخت بالاتر را درمدت زمانی کوتاه پس ازبهره برداری جبران نماید دراین پژوهش هدف انتخاب تیپ مناسب مصالح ازنظر کاهش مصرف انرژی و دوره بازگشت سرمایه همچنین با درنظر گرفتن زمان اجرا برا ی تیپ غالب ساختمانهای مسکونی درشهراهواز است جهت انجام این کار یک پلان ساختمانی مسکونی شش طبقه درشهراهواز باابعادوفضاهای معمول مورد بررسی قرارگرفته و بادرنظر گرفتن گزینه های مختلف مصالح برای دیوار سقف دروپنجره ومحاسبه هزینه ساخت و هزینه انرژی مصرفی درطول دوره بهره برداری برای ترکیبات مختلف ازمصالح و درنهایت محاسبه دوره بازگشت سرمایه و زمان اجرای هرترکیب نسبت به معمول ترین ترکیب درشهراهواز مناسب ترین ترکیب مصالح برای منطقه معرفی شده است

کلیدواژه ها:

بهینه سازی مصرف انرژی ، مبحث نوزدهم ، انرژی درساختمان ، بازگشت سرمایه ، عایق حرارتی ، مصالح بهینه