ارزیابی جاذبه ها و منابع محوری در راستای توسعه گردشگری از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی شهرستان ساری)

گردشگری پدیده ای جهانی است که از سال های بعد از 1945 رشد فزایندهای را به ویژه در کشورهای توسعه یافته جهان تجربه می کند. گردشگری به مفهوم آن دارای ویژگی است که در بستر تحولات مدرن شکل گرفته است.هدف اصلی تحقیق پیش رو ارزیابی جاذبه های توریستی ومنابع محوری در راستای توسعه گردشگری و اولویت بندی آنها می باشد. دراین راستا اولویت های مربوط به زیر شاخص های معرفی شده در هر شاخص نیز مشخص خواهند شد.این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی بوده و ماهیت پیمایشی-اکتشافی دارد و ضمن بهره گیری از منابع کتابخانه ای با مطالعه میدانی به ارزیابی جاذبه ها و منابع محوری در راستای توسعه گردشگری در دوره زمانی 95-96 در (شهرساری) پرداخته شده است. اطلاعات تحقیق حاضر بر مبنای پرسشنامه توزیع شده میان دو گروه گردشگران ورودی به منطقه به دست آمده است. روایی دو پرسشنامه با آلفای کرونباخ محاسبه خواهد شد. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. بر اساس ماهیت داده ها از آزمون های پیرسون، رگرسیون خطی و تحلیل واریانس استفاده می شود. هدف این پژوهش برنامه ریزی و توسعه گردشگری در شهر ساری می باشد. در این منطقه جاذبه های تاریخی، طبیعی، اقلیمی، فرهنگی وآمیخته های فعالیت های شهرسازی تاثیرات مثبت و منفی قابل توجهی بر توسعه شهر خواهد داشت. در نتیجه نیازمند یک برنامه ریزی دقیقبرای توسعه گردشگری در منطقه به صورت توسعه پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی جاذبه ها ، منابع محوری ، توسعه گردشگری ، ساری