کاهش خسارت تنش زیست محیطی خشکی در سویا با محلول پاشی اسید آسکوربیک

به منظور بررسی اثر محلول پاشی اسید اسکوربیک و تنش خشکی بر عملکرد دو رقم سویا، ازمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندجدر سال زراعی 1392 به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی تنش خشکی در دو سطح آبیاری کامل (بدون تنش) و قطع ابیاری در مرحله گلدهی (تنش) و فاکتور فرعی ترکیب فاکتوریلی اسید اسکوربیک (شامل سه سطح شاهد (آب مقطر)، 0/1 گرم در لیتر اسید اسکوربیک و 0/2 گرم در لیتر اسید آسکوربیک) در رقم (شامل دو سطح TMS و (L(17) بود. صفاتی از قبیل عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت اندازه گیری و محاسبه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثرات هر سه عامل ابیاری، اسید اسکوربیک و رقم بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار گردید. در شرایط تنشف کاربرد غلظت پایین تر اسید اسکوربیک اثری بر بهبود عملکرد دانه نداشت ولی غلظت بالاتر اسید اسکوربیک موجب افزایش 19 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد گردید. اثر متقابل اسید اسکوربیک در رقم نشان داد که واکنش دو رقم مورد مطالعه سویا نسبت به کاربرد اسید اسکوربیک متفاوت بود. به طوری که در حالت کاربرد غلظت پایین اسید اسکوربیک (0/1 گرم در لیتر) صفات عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در رقم (L(17 بالاتر از TMS بود در حالی که با کاربرد غلظت بالاتر اسید آسکوربیک (0/2 گرم در لیتر)، رقم TMS از لحاظ صفات مذکور نسبت به رقم (L(17 برتری معنی داری داشت.

کلیدواژه ها:

قطع آبیاری ، اسید آسکوربیک ، عملکرد ، سویا