مطالعه بررسی خلاقیت مدیران ونشاط در محیط آموزشی

آموزش و پرورش با قرار گرفتن در عرصه تحولات پرشتاب جهان امروز، دستخوش تغییرات وسیعی شده است. لازمه ماندگاری در این عصر توجه به کیفیت نظام آموزشی است. نظامی که در مسیر سفری به مقصد رشد، بالندگی، ارتقاء دانش و مهارت علمی سرمایه های این مرز و بوم قرار گرفته است و هرچه در این سفر به جلو میرود، تصمیم گیری ها سریعتر، تعداد دانش آموزان زیادتر و دگرگونیها در یافته های علمی و نیازهای علمی فراوانتر میشود. هر محیط آموزشی دارای جوی است که ممکن است آن محیط را سرد، خشک، غیرقابل اعتماد، ترسآور و یا گرم، صمیمی، قابل انعطاف و حمایت کننده سازد . هرچه جو سازمان مثبتتر باشد، برقراری ارتباط و روابط انسانی آسانتر خواهد بود .بالعکس جوهای بسته، ترسآور ویا منفی سبب بیاعتمادی، جدایی و نفرت افراد از هم میشود .محیط زندگی انسان نقشی اساسی در احساس خوشبختی و یا تیره بختی او دارد. اگر محیطی بتواند به فرد اعتماد به نفس بدهد و بروز استعدادها و احساسات او را ممکن سازد و در نهایت بتواند زمینه های دستیابی به نیازهای فرد را امکانپذیر سازد، افراد احساس شادی و خوشبختی خواهند کرد . خلاقیت موضوعی غریب و نا آشنا نیست که برای وجود آن نیاز به استدلال باشد. خلاقیت به عنوان استعدادی قدرتمند در نهاد آدمی از همان دوران کودکی وجود دارد. با این حال خلاقیت درمراحل ابتدایی زندگی تکامل یافته نیست و به همین دلیل نیاز به توجه، هدایت و تربیت دارد.این تحقیق سعی دارد خلاقیت مدیران و نشاط در محیط آموزشی را مورد بررسی قرار دهد .

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، محیط آموزشی ، ارتباط ، پویایی ، پیشرفت