کاربرد اصول طراحی آموزشی چندرسانه ای مایر در تهیه محتوای آموزشالکترونیکی

آموزش الکترونیکی را که یکی از مفاهیم جدید در حوزه آموزش و یادگیری است میتوان از جنبه های مختلف بررسی کرد. یکی از این جنبه ها که پژوهش حاضر به دنبال آن است، ارزیابی کاربرد اصول طراحی آموزشی چندرسانه ای مایر دانشگاههای الکترونیکی میباشد. جامعه آماری مورد بررسی در این تحقیق شامل 286 نفر از دانشجویان دانشگاه الکترونیکی خواجه نصیرالدین طوسی و 10 نفر کارشناسان ارزیاب (ارشد تکنولوژی آموزشی) میباشد. برای نمونه گیری از روش خوشهای تصادفی استفاده شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، داده ها از طریق روشهای پیمایش حضوری و اینترنتی جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی (شامل کمترین، بیشترین، میانگین و انحراف استاندارد( و استنباطی )تی تک نمونه ای و تحلیل واریانس یک راهه) استفاده شد. نتایج نشان می دهد از دیدگاه دانشجویان دانشگاه الکترونیکی خواجه نصیرالدین طوسی کاربرد کلیه اصول طراحی آموزشی چندرسانهای مایر به طور معناداری بالاتر از حد میانگین می باشد، اما در مقایسه با حد مطلوب اصلهای چندرسانهای، مجاورت مکانی و کانالهای حسی بالاتر از حد مطلوب و سایر اصول مجاورت زمانی، پیوستگی، افزونگی و تفاوتهای فردی پایین تر از حد مطلوب می باشد. همچنین از نظر کارشناسان ارزیاب وضعیت کاربرد اصول طراحی آموزشی چند رسانه ای مایر بالاتر از حد میانگین می باشد و در مقایسه با وضعیت مطلوب اگرچه نتایج آزمون t در اصول اصل چندرسانه ای، اصل مجاورت مکانی، اصل مجاورت زمانی، اصل کانال های حسی، اصل افزونگی یا مازاد و اصل تفاوتهای فردی منفی می باشد اما از آنجایی که این یافته ها کمتر از ضریب معناداری در سطح 05 / 0 می باشد نمیتوان با قطعیت گفت که وضعیت کاربرد پایین تر از حد مطلوب است؛ اما در اصل پیوستگی ضریب معناداری کمتر از 05 / 0 است که می توان بر اساس این یافته ها اصل پیوستگی پایین تر از حد میباشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، طراحی آموزشی مایر ، دانشگاه الکترونیکی ، چندرسانهای آموزشی