بررسی جایگاه مدرسه در تعلیم و تربیت دینی دانش آموزان باهدفتربیت اجتماعی مطلوب

مدرسه از مهم ترین نهادهاى اجتماعى، تربیتى و آموزشى و اصلى ترین رکن تعلیم و تربیت است که به منظور تربیت صحیح دانش آموزان در ابعاد دینى، اخلاقى، علمى، آموزشى، اجتماعى و کشف استعدادها و هدایت رشد متوازن روحى و معنوى و جسمانى آنان براساس اهداف مصوب دوره هاى تحصیلى و برابر ضوابط و دستورالعمل هاى وزارت آموزش و پرورش تأسیس و اداره مى شود. انتقال ارزش هاى اساسى جامعه در کانون اصلى توجه نظام آموزشى قرار دارد، به گونه اى که مدرسه دانش آموزان را متعهد مى سازد ارزش هاى جامعه را درونى سازند .یکی از کارکردهفا عمومی آموزشی و پرورشی، اجتماعی کردن کودکان و نوجوانان است و مفاهیم عمده تربیت اجتماعی آن از جمله خود کفایتی، ابراز وجود، استقلا ل، خودپندار ، خود رهبر ، رقابت، همکار ، نوع دوستی، هویت جویی، تشخیص طلبی و ده ها مولفه تربیتی دیگر که به نوعی شخصیت اجتماعی کودکان را شکل می دهفد در همین دوران آموزشگاهی تحقق می پذیرد. در مکتب اسلا م، همه افراد در همه زمان ها و اعصار به اجتماعی بودن و اجتماعی شدن فرا خوانده می شوند و روح همیار در قالب اعمال و احکام دینی مورد تاکید قرار گرفته است و ما باید کودکانرا آن گونه که مکتب به ما سفارش کرده است پرورش دهیم. در این مقاله که بصورت مرور و بفا روش کتابخانه ها و بررسی سایت ها و مجلات گردآور تهیه شده برآن است تا کارکرد و نقش مدرسه در تعلیم و تربیت و پرورش دینی دانش آموزان برجسته سازد و مولفه ها تاثیر گزار آن را بیان کند

کلیدواژه ها:

مدرسه ، جامعه ، تربیت دینی ، رشد اجتماعی