ارایه سیاست های نوین برنامه ریزی شهری در بهبود روابط میان شهر و روستا

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 704

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EPCPSUM01_135

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

چکیده مقاله:

با وجود تحقیقات و مطالعات سنتی که در زمینهء مهاجرتهای روستایی به شهرها در علم جغرافیا صورت گرفته است تا این اواخر، روابط شهر و روستا در استراتژیهای توسعهء ناحیه ای، کمتر مورد توجه جغرافی دانان بوده است؛ در حالی که مراد از تحقیق در روابط شهر و روستا نه تنها تعیین این روابط، بلکه توسعهء اجتماعی-اقتصادی ناحیه ای در یک کلیت منسجم است که در نهایت به توسعهء اجتماعی- اقتصادی ملی بینجامد.در کشورهای در حال توسعه، شهرها به جای توزیع سرمایه، تولید، درآمد رفاه و تصمیم گیری نسبت به حوزه های پیرامونی، به تمرکزگرایی سوق داده شده است؛ در حالی که باید در داخل یک سیستم شهری، تولیدات، سرمایه و درآمد، به صورت سلسله مراتبی به کار افتد و شرایط مطلوب اجتماعی- اقتصادی به روستاها و بخشهای دورافتاده برسد. این در حالی است که امروزه شهرهای جهان سوم به صورت مرکزی برای توزیع تولیدات سرمایه داری جهانی درآمده و تنها به عامل مصرف تولیدات ملی و جهانی گرویده است در این مقاله به روش توصیفی و تحلیلی بعد از بیان روابط میان شهر و روستا و سیاست های برنامه ریزی جهت ایجاد ارتباط آنها، مراحل نه گانه را در تحلیل همه شرایط سکونتگاهی بیان میکنیم. با توجه به اینکه هدف از بررسی روابط شهر و روستا کاهش نابرابری های عمیق بین شرایط اجتماعی- اقتصادی شهر و روستاست؛ بنابراین هرگونه تصمیم گیری و برنامه ریزی باید بر این هدف مهم تاکید کند.

کلیدواژه ها:

روابط شهر و روستا ، مهاجرت ، برنامه ریزی ، سکونتگاه ها ، توسعهء اجتماعی – اقتصادی

نویسندگان

محمد بابایی

لیسانس مدیریت فرهنگی و هنری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

محمدمهدی مهاجربلالمی

فوق لیسانس مهندسی عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال

محمدصادق پناهی

لیسانس مهندسی کامپیوتر، دانشگاه علمی و کاربردی

محمد سمیعی

فوق لیسانس برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور تهران