جایابی منابع تولید پراکنده با ملاحظات قابلیت اطمینان و تلفات در شبکه های توزیع

مشکلات ناشی از احداث و نگهداری نیروگاه های بزرگ و تلفات زیاد شبکههای انتقال و توزیع از یک طرف و رخداد بیشترقطعی های برق متأثر از شبکه توزیع از طرفی دیگر و همچنین گسترش منابع انرژی تجدیدپذیر، باعث ورود روزافزون تولیداتپراکنده در سیستم های توزیع شده است. واحدهای تولید پراکنده با توجه به مشخصات، نوع تکنولوژی و مکان اتصال بهشبکه، می توانند تأثیرات مثبتی از جمله بهبود قابلیت اطمینان، کاهش تلفات و بهبود پروفیل ولتاژ در شبکه های توزیع بوجودآورند. در این مقاله پس از معرفی اجمالی منابع تولید پراکنده به بحث جایابی بهینه این واحدها جهت بهبود شاخص هایقابلیت اطمینان و کاهش تلفات شبکه پرداخته شده است. بر این اساس، سه سناریوی کلی شامل: مکانیابی فقط با هدفکاهش تلفات، فقط با هدف افزایش قابلیت اطمینان و با هدف توأمان کاهش تلفات و افزایش قابلیت اطمینان مورد مطالعه وشبیه سازی قرار گرفته است. جهت اثبات کارایی الگوریتم پیشنهادی، مطالعات بر روی شبکه واقعی مربوط به استان یزد و براساس نقاط مانور و حفاظتی، نرخ خطای شبکه و زمان سوئیچینگ، مورد شبیه سازی قرار گرفت. شایان ذکر است تمامیمراحل برنامه نویسی و پیاده سازی الگوریتم در نرم افزار 14.2 DIgSILENT Power Factory و به کمک ابزار برنامه نویسیDPL انجام گرفته است. نتایج حاصل از شبیه سازی حاکی از این موضوع می باشد که با توجه به اینکه اثربخشی منابع تولیدپراکنده در شبکه توزیع، از نظر کاهش تلفات و بازگشت سرمایه بیش از اثربخشی آن در شاخص های قابلیت اطمینان می باشد،پیشنهاد می گردد در بحث جایابی این منابع با رویکرد قابلیت اطمینان، ترجیحاً شاخص کاهش تلفات نیز در تابع هدف لحاظ گردد.

کلیدواژه ها:

منابع تولید پراکنده ، قابلیت اطمینان ، تلفات ، شبکه توزیع ، الگوریتم ژنتیک ، DPL