ارزیابی نقش قیود حداقل زمان روشن و خاموش بودن واحدهای نیروگاهی بر درآمد های استراتژیک بنگاه های تولید

یکی از مهمترین قیود استراتژیک واحدهای نیروگاهی برای مشارکت در بازار برق، قیود حداقل زمان روشن یا خاموش بودن واحد نیروگاهی است. این قیود به عنوان قیود مکانیکی نیروگاه های موجود در سیستم قدرت به شمار می روند و برای مشارکت واحد نیروگاهی در بازار برق به عنوان یکی از قیود ابزار شده توسط بنگاه های تولید تلقی می گردند. چابکی یک نیروگاه و تیم بهره بردار آن می تواند به عنوان یک عامل استراتژیک برای مشارکت در بازار برق به حساب آید. در این مقاله، ارزیابی نقش قیود استراتژیک یاد شده بر درآمدهای بنگاه های تولید مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور برنامه مشارکت واحدهای نیروگاهی که از سوی نهاد مستقل بازار مدیریت و اجرا می گردد به عنوان مسئله اصلی و پیشنهادهای استراتژیک بنگاه تولید مورد نظر به عنوان یک زیر مسئله درنظر گرفته شده است. در حقیقت، مسئله تعیین وضعیت مشارکت یک نیروگاه در بازار برق، در یک مدل رقابتی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا تأثیر عوامل استراتژیک برای بنگاه های تولید در یک فرآیند ایده آل و رقابتی مورد سنجش قرار گیرد. به منظور شبیه سازی روش پیشنهادی، برنامه مشارکت واحدها در قالب یک مسئله بهینه سازی مختلف با عدد صحیح توسعه داده شده و روی یک مورد مطالعاتی استاندارد، مورد آزمون قرار گرفته است.