رابطه شادکامی و رضایت جنسی با رضایت زناشویی در زوجین

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه شادکامی و رضایت جنسی با رضایت زناشویی در زوجین بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که 50 زوج به روش نمونه گیری در دسترس از میان تمام زوجین ساکن شهر تبریز در سال 1393 انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد، مقیاس رضایت جنسی شاه سیاه و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که رضایت زناشویی با شادکامی و رضایت جنسی رابطه مثبت و معنی داری دارد. همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین زنان و مردان در متغیرهای پژوهش تفاوت معنی داری وجود ندارد. بنابراین با افزایش برنامه های آموزش و مشاوره خانواده به خصوص در زمینه شادکامی و آموزش مسائل جنسی می توان رضایت زناشویی زوجین را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، رضایت جنسی ، رضایت زناشویی ، زوجین