نقش معلم در گذر از آموزش دینی به تربیت دینی در مدارس

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 993

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EPSCONF01_310

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393

چکیده مقاله:

مقوله تربیت از ابتدایی ترین و اساسی ترین نیازهای زندگی بشری است و نه تنها تربیت لازمه جدایی ناپذیر زندگی که متن ان بوده و بلکه زندگی از گهواره تا گورش جلوه ای از ان است. انسان تنها در پرتو تربیت صحیح است که به عنوان موجودی هدفمند و اندیشه ورز به اهداف و آرمان های خود دست یازیده و قله رفیع سعادت مطلوب خویش را فتح می نماید. از این رهگذر برای انسان مسلمان تربیت اسلامی ضرورتی مضاعف دارد زیرا انسانی که گردنبند مروارید دانه دین و بندگی خالق متعال را بر گردن آویخته جز در پرتو تربیت صحیح اسلامی به مدال افتخار عبودیت و تسلیم نائل نمی آید. از سویی دیگر چنین انسان مسلمانی برای پیمودن راه سعادت و بندگی احتیاج به الگوهای مطمئن عملی دارد تا با نصب العین قراردادن دیدگاه ها و سیره عملی آنان هم راه صحیح بندگی و سعادت را بپیماید و هم در این وادی سریع تر گام نهد و سریعتر به مقصد نایل آید از این رو معصومین علیهم السلام که از گوهر عصمت و مصونیت از خطا و اشتباه برخوردارند بهترین و مطمئن ترین الگوهای تربیتی بوده و ارائه دیدگاه ها و کشف و عرضه سیره تربیتی آنان یک ضرورت انکارناپذیر برای پویندگان عرصه تعلیم و تربیت اسلامی است و بر مدیران ما فرض است که در این راه یار و یاور متعلمان خود باشند.و همچنین لازم است توجه شود انچه که با توجه به مقتضیات زمان در تربیت دینی باید مطمح نظر قرار گیرد اصلاحات در روش های تربیت دینی است. معلمان و مربیان ما با توجه به تفاوت های فردی در دانش اموزان باید اصل زیبایی شناسی و ابراز هنر را خصوصا در غنی سازی اوقات فراغت و فوق برنامه لحاظ و در این مسیر عمدتا مراحل رشد کودکان و نوجوانان در گروه های سنی پیش از دبستان ، دوره دبستان و دوره راهنمایی و دبیرستان توجه کنند. آنها باید به این نکته توجه کافی دارند که در گذر از آموزش دینی به بحث تربیت دینی لازم است از انواع روش های غیر مستقیم و روش های فعال و تلقینی و ترکیبی به ضرورت بهره گرفت. زیرا تربیت دینی اگر مبتنی بر آموزش رسمی باشد و صرفا بر ظواهر و اداب و رسوم دینی منحصر شود و با اشتیاق درونی همراه نباشد نمی تواند سبب تقویت گرایش های دنی فرد شود و محقق نخواهد شد. بنابراین معلمان ما بایستی با نگاهی نو و بدیع اموزه های دینی را در دانش آموزان به سیره تربیتی تبدیل نموده تا بتوانند انسان های آگاه و متخلق به تربیت دینی پرورش دهند.

نویسندگان

آمنه علیزاده جور کویه

دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

ماریا فیروزشاد

دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی ، کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • باهنر، ناصر؛ آموزش مفاهیم دینی همگام با روانشناسی رشد _ ...
  • مطهری، محمد رضا _ محبت نیاز اساسی کودکان، ماهنامه پیام ...
  • مظاهری، حسین ؛ تربیت فرزند از نظر اسلام _ انتشارات ...
  • قائمی، علی ؛ نقش پدر در تربیت فرزند _ انتشارات ...
  • قائمی، علی ؛ نقش مادر در تربیت فرزند، انتشارات امیری، ...
  • موگهی، عبدالکریم ؛ روشهای تربیت دینی _ ماهنامه فرهنگی یاس، ...
  • رفیعی، بهروز، کتاب‌شناسی توصیفی و موضوعی تعلیم و تربیت در ...
  • مطهری، مرتضی، تعلیم و تربیت در اسلام _ ...
  • دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، فلسفه تعلیم و تربیت درآمدی ...
  • مطهری، مرتضی، انسان و ایمان تهران، انتشارات صدرا، .1361 ...
  • ماهروزاده، طیبه، فلسفه تربیتی کانت، تهران، انتشارات سروش، .1378 ...
  • نمایش کامل مراجع