اثربخشی اموزش مهارت های زندگی بر میزان احساس کهتری، افکار خودکار منفی و سخت رویی زنان مطلقه سرپرست خانوار

هدف: طلاق استرس زا ترین فقدان می باشد و موجب آشفتگی های هیجانی و مشکلات رفتاری در افراد می شود در این میان آسیب پذیری زنان از پیامدهای طلاق بیشتر از مردان است. لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر میزان احساس کهتری افکار خودکار منفی و سخت رویی زنان مطلقه سرپرست خانوار انجام گردید. روش تحقیق: جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش تمامی زنان مطلقه سرپرست خانوار تحت حمایت بهزیستی شهرستان بم در سال 1393 به تعداد 164 نفر بودند که از بین آنها تعداد 30 نفر با روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. کارگاه آزمایشی در 1 جلسه مقدماتی برای معارفه بیان اهداف برگزاری کارگاه و انجام پیش آزمون از هر دو گروه آزمایش و کنترل ، 8 جلسه میانی برای آموزش مهارت های 3 گانه زندگی (کنترل خشم، حل مسئله و مقابله با استرس) مخصوص گروه آزمایش و 1 جلسه پایانی به منظور پس آزمون از هر دو گروه برگزار گردید. جهت جمع اوری اطلاعات از پریشنامه های احساس کهتری و افکار خودکار آقایوسفی و پرسشنامه سخت رویی اهواز با اعتبار و پایایی مناسب استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و شاخص های آمار توصیفی و استنباطی از جمله میانگین ، انحراف معیار، تحلیل کواریانس استفاده گردید. دستاوردها: نتایج به دست آمده نشان داد: اموزش مهارت های زندگی به طور معناداری بر کاهش میزان احساس کهتری ، افکار خودکار منفی و افزایش میزان سخت رویی زنان مطلقه سرگرست خانوار گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل موثر بوده که این امر نشان از تایید فرضیه های تحقیق دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، احساس کهتری ، افکار خودکار منفی ، سخت رویی ، زنان مطلقه سرپرست خانوار