نقش آموزش مهارت حل مسأله بر خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله خودکارآمدی اجتماعی در دانش آموزان انجام شده است. این پژوهش به شیوه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه مورد مطالعه را کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ساری در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می داد. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس وگروه آزمایشی و کنترل به صورت تصادفی ساده جایگزین شده اند و آزمون مقیاس خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان بر روی هر دو گروه اجرا گردید و سپس آزمودنی های گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش مهارت حل مسأله قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. بعد از اتمام جلسات آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا گردید. داده های بدست آمده از این پژوهش نشان داد که خودکارآمدی اجتماعی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنا داری افزایش یافته است. از یافته های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت حل مسأله مداخله ای سودمند و کارآمد در افزایش خودکارآمدی اجتماعی در دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت حل مسأله ، خودکارآمدی اجتماعی ، دانش آموزان